Psycholog

Regulamin Klubu mediacji

w Szkole Podstawowej im. Stefana Żeromskiego w Młynarach

 

Wstęp

 

Szkoła jest swoistym laboratorium, w którym kształtuje się wiedza oraz umiejętności społeczne dzieci i młodzieży. Jest też jednym z miejsc, gdzie w sposób nieunikniony stykamy się ze „światem konfliktów”. Funkcjonowanie w dorosłym życiu wykorzystuje wzorce zachowań nabyte w dzieciństwie, także w szkole. Tradycyjnym sposobem radzenia sobie z konfliktami w środowisku szkolnym jest rozstrzyganie z pozycji autorytetu wynikającego z roli dyrektora, wychowawcy, pedagoga, psychologa czy nauczyciela.

 

Czas nauki w szkole jest okresem rozwoju psychospołecznego dziecka, nabywaniem umiejętności radzenia sobie z sytuacjami konfliktowymi. Upowszechnianie wzorców konstruktywnego rozwiązywania sporów wzbogaca stosowane metody wychowawcze oraz stymuluje kompetencje społeczno-emocjonalne uczniów. Wzmacnia to podmiotowość i godność osoby oraz szacunek do drugiego człowieka, a także przygotowuje dzieci i młodzież do życia w społeczeństwie obywatelskim.

 

Alternatywną metodą dla tradycyjnych sposobów rozstrzygania sporów jest mediacja. Przez mediację rozumie się dobrowolny i poufny proces, w którym fachowo przygotowana, niezależna i bezstronna osoba, za zgodą stron, pomaga im poradzić sobie z konfliktem. Mediacja pozwala określić kwestie sporne, pokonać bariery komunikacyjne, opracować propozycje rozwiązań i, jeśli taka jest wola stron, zawrzeć wzajemnie satysfakcjonujące porozumienie. Siłą mediacji jest rozmowa skonfliktowanych stron o tym co dzieli, wspólne poszukiwanie rozwiązań oraz świadome przyjęcie odpowiedzialności za wypracowane porozumienie. Mediacja chroni prawa i interesy stron konfliktu. Sprzyja budowaniu relacji pomiędzy nauczycielami, innymi pracownikami szkoły, uczniami oraz rodzicami nawet w sytuacjach sporu. Kreuje pozytywny wizerunek wewnętrzny i zewnętrzny szkoły.

 

Mediacja wprowadza kulturę dialogu i współodpowiedzialności za kształtowanie klimatu w szkole. Stanowi ważne i skuteczne narzędzie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w pracy z dziećmi i młodzieżą, zgodnie z rozporządzeniami Ministra Edukacji Narodowej dotyczącymi zasad udzielania i organizacji pomocy psychologicznej i pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach. Mediacja jest także elementem edukacji prawnej w szkole. Przepisy prawa umożliwiają stosowanie mediacji do rozwiązywania konfliktów w środowisku szkolnym, a zawarte w tej procedurze porozumienia mogą zakończyć spór, bez potrzeby sięgania do innych prawnych środków interwencji (organ prowadzący szkołę, organ nadzoru nad szkołą, Policja, sąd rodzinny, Rzecznik Praw Dziecka).[1]

 

Mediacja jako metoda rozwiązywania konfliktów ma szansę funkcjonować wtedy, gdy jest znana i akceptowana przez społeczność szkoły. Jest wprowadzana jako wieloetapowy proces, sprawiający, że mediacja stanie się powszechnie stosowanym instrumentem rozwiązywania konfliktów w codziennym życiu. Mediacja ma swoje miejsce w systemie wychowawczym szkoły, przynosząc korzyści dla:

1. skonfliktowanych uczniów i środowiska rówieśniczego,
2. pracowników szkoły i środowiska szkolnego,
3. rodziców/opiekunów prawnych,
4. instytucji współpracujących ze szkołą.

Stosowanie mediacji w szkole kształtuje umiejętności konstruktywnego podejścia do konfliktów, w tym myślenia o konflikcie w kategoriach problemu do rozwiązania. Sprzyja tworzeniu bezpiecznej i przyjaznej szkoły, służy wzmacnianiu kompetencji społecznych w środowisku szkolnym.

 

 

Rzecznik Praw Dziecka rekomenduje wprowadzenie do polskich szkół i innych placówek oświatowych mediacji, zgodnie z proponowanymi standardami.[2]

 

 

Definicje

 

Mediacja rówieśnicza - to dobrowolne i poufne poszukiwanie rozwiązania konfliktu między uczniami, w obecności dwóch bezstronnych i neutralnych mediatorów – uczniów, przygotowanych do prowadzenia mediacji rówieśniczej. Konflikty te dotyczą spraw związanych z relacjami między uczniami.

 

Mediacja szkolna - to dobrowolne i poufne poszukiwanie rozwiązania sporu pomiędzy stronami konfliktu w obecności bezstronnego i neutralnego mediatora. Konflikty te dotyczą spraw związanych z relacjami międzyludzkimi i/lub działalnością statutową szkoły. Stronami konfliktu mogą być: nauczyciele, dyrektor, pozostali pracownicy szkoły, uczniowie, rodzice.

 

Mediator rówieśniczy – to uczeń przeszkolony w zakresie mediacji, cieszący się zaufaniem i autorytetem wśród uczniów.

 

Mediator szkolny - to osoba dorosła, np.: pedagog, psycholog, nauczyciel, inny pracownik szkoły, przeszkolona w zakresie mediacji, ciesząca się autorytetem i zaufaniem w środowisku szkolnym. Wskazane jest, aby był opiekunem mediatorów rówieśniczych i posiadał kompetencje edukatora mediacji.

 

 

 

 

 

 

Rozdział I

Zasady wprowadzenia mediacji rówieśniczej do szkoły

 

§ 1

Wprowadzenie mediacji rówieśniczej do szkoły poprzedza zorganizowanie spotkań informacyjnych w zakresie mediacji dla pracowników szkoły (pedagogicznych i niepedagogicznych), rodziców i uczniów.

 

§ 2

Wprowadzenie mediacji rówieśniczej jako istotnej metody rozwiązywania konfliktów wśród uczniów następuje na podstawie zgody: Dyrektora, Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego.

 

§ 3

Wprowadzenie mediacji rówieśniczej jest wpisane do statutu szkoły oraz do innych dokumentów wewnątrzszkolnych, na podstawie których organizowana jest praca w szkole

 

§ 4

1. Koordynacją działań związanych z wprowadzeniem mediacji rówieśniczej zajmuje się oraz opiekunem mediatorów rówieśniczych jest osoba wybrana spośród pracowników szkoły.
2. W szkole może być kilku opiekunów mediatorów rówieśniczych.

 

§ 5

O uruchomieniu programu mediacji rówieśniczej w szkole poinformowana jest społeczność szkolna poprzez przeprowadzenie akcji informacyjno-promocyjnej, z wykorzystaniem, np.: strony internetowej szkoły, apeli szkolnych, lekcji wychowawczych, gazetki, plakatów itp.

 

§ 6

1. Przed wyborem kandydatów na mediatorów rówieśniczych koniecznie przeprowadza się wśród uczniów spotkania informacyjne (na lekcjach wychowawczych, warsztatach, zajęciach pozalekcyjnych), dotyczące wiedzy o konfliktach interpersonalnych, sposobach ich rozwiązywania, w tym mediacji rówieśniczej.
2. Treści przekazywane na spotkaniach obejmują podstawowe informacje o obowiązującym w tym zakresie prawie.
3. Prowadząc spotkania informacyjne można korzystać z pomocy, w szczególności: przedstawicieli organizacji pozarządowych lub innych podmiotów zajmujących się problematyką konfliktu i mediacji w szkole, przedstawicieli samorządów zawodów prawniczych, koordynatorów ds. mediacji lub koordynatorów ds. edukacji prawnej w szkole powołanych w sądach powszechnych oraz pracowników poradni psychologiczno-pedagogicznych.

 

§ 7

Kandydatem na mediatora rówieśniczego powinien być uczeń cieszący się zaufaniem rówieśników, którego wiek, samodzielność i stopień dojrzałości psychospołecznej pozwala na zrozumienie istoty konfliktu, mediacji, punktu widzenia drugiego człowieka (preferowany wiek – powyżej 10 r.ż.).

§ 8

1. Kandydatów na mediatorów rówieśniczych wybierają sami uczniowie.
2. Mediatorzy rówieśniczy powinni ukończyć minimum 20-godzinne szkolenie w zakresie mediacji rówieśniczej, potwierdzone zaświadczeniem.
3. Szkolenie obejmuje następujące treści:

• podstawowe wiadomości dotyczące sytuacji konfliktów, emocji w konfliktach i konstruktywnych sposobów komunikowania się,
• zasady i przebieg mediacji rówieśniczej,
• rolę i zadania mediatora rówieśniczego,
• trening mediacji (symulacje mediacji),
• sposoby promocji mediacji w szkole.

4. Za sposób wyłaniania kandydatów na mediatorów spośród uczniów oraz szkolenie odpowiedzialny jest opiekun mediatorów rówieśniczych.

 

§ 9

Warunkiem pełnienia funkcji mediatora rówieśniczego jest zgoda kandydata i jego rodziców.

 

§ 10

1. Klub mediacji działa na podstawie niniejszego Regulaminu, wzorów dokumentów oraz zasad przechowywania dokumentów.
2. Klub mediacji może korzystać z pomocy organizacji pozarządowych, administracji rządowej, samorządu terytorialnego, samorządów zawodów prawniczych, sądów lub innych podmiotów wspierających, zawierając w tym zakresie porozumienia.

 

§ 11

Szkoła dba o ciągłość procesu edukacji kolejnych grup mediatorów rówieśniczych.

 

 

Rozdział II

Standardy prowadzenia mediacji rówieśniczej w szkole

 

§ 12

Udział w mediacji rówieśniczej i podjęte w niej ustalenia przyczyniają się do odbudowania zakłóconych relacji wśród uczniów. W celu ujednolicenia procedury i zagwarantowania wysokiej jakości sposobu prowadzenia mediacji rówieśniczej, wprowadza się następujące standardy.

 

§ 13

Miejscem prowadzenia mediacji rówieśniczej jest wydzielone neutralne pomieszczenie na terenie szkoły, gwarantujące spokój i poczucie bezpieczeństwa uczniów oraz zachowanie poufności mediacji.

 

§ 14

Prowadzenie mediacji rówieśniczej nie może zakłócać organizacji pracy szkoły.

 

 

 

§ 15

Potrzebę przeprowadzenia mediacji rówieśniczej mogą zgłaszać: uczniowie – strony konfliktu, inni uczniowie, wychowawca lub inny nauczyciel, pedagog, psycholog, dyrektor albo inny pracownik szkoły lub rodzic. Zgłoszenie można kierować do: mediatora rówieśniczego, opiekuna mediatorów rówieśniczych, mediatora szkolnego oraz każdego pracownika pedagogicznego szkoły.

 

§ 16

Opiekun mediatorów rówieśniczych koordynuje pracę i wspomaga mediatorów rówieśniczych na każdym etapie mediacji (przygotowania i prowadzenia oraz dokumentowania), a także - w razie potrzeby – po jej zakończeniu.

 

§ 17

Opiekun mediatorów rówieśniczych kwalifikując sprawy uczniów do mediacji rówieśniczej, bierze pod uwagę rodzaj konfliktu i gotowość uczniów do udziału w mediacji, kompetencje mediatorów rówieśniczych oraz przepisy prawa.

 

§ 18

Mediację rówieśniczą prowadzi dwóch mediatorów - uczniów.

 

§ 19

Procedura mediacji rówieśniczej obejmuje następujące etapy:

• kwalifikacja sprawy do mediacji i wybór mediatorów (dokonuje opiekun mediatorów rówieśniczych; uczniowie – strony konfliktu mogą także wskazać mediatorów),
• spotkania wstępne z każdą ze stron (przeprowadzają mediatorzy rówieśniczy),
• wspólna sesja mediatorów rówieśniczych i stron (wspólna sesja może obejmować kilka spotkań),
• zakończenie mediacji (zawarcie porozumienia, opracowanie treści ugody i jej podpisanie, sporządzenie sprawozdania z przebiegu mediacji; w przypadku braku porozumienia informację o tym należy zamieścić w sprawozdaniu),
• spotkania o charakterze superwizyjnym opiekuna mediatorów rówieśniczych z mediatorami prowadzącymi mediację – w razie potrzeby na każdym jej etapie,
• wprowadzenie w życie warunków ugody.

 

§ 20

W mediacji obowiązują następujące zasady:

• dobrowolność - uczniowie z własnej woli przychodzą na mediację, w każdej chwili mogą od niej odstąpić,
• bezstronność - mediatorzy rówieśniczy nie opowiadają się po żadnej ze stron konfliktu,
• neutralność - mediatorzy rówieśniczy wspierają uczniów w znalezieniu rozwiązania konfliktu, nie narzucają rozwiązań,
• poufność – mediatorzy rówieśniczy są zobowiązani do zachowania w tajemnicy informacji uzyskanych w toku mediacji,
• akceptowalność - uczniowie akceptują zasady mediacji i osoby mediatorów rówieśniczych, w uzasadnionych przypadkach mają prawo zmienić mediatora/mediatorów na każdym etapie mediacji. Mediator rówieśniczy w uzasadnionych przypadkach może także zrezygnować z prowadzenia mediacji.

 

§ 21

Opiekun mediatorów rówieśniczych przechowuje dokumentację z przebiegu mediacji rówieśniczej w sposób zapewniający poufność mediacji i ochronę danych osobowych uczniów uczestniczących w mediacji.[3]

 

 

Rozdział III

Standardy wprowadzania mediacji szkolnej do szkoły.

 

§ 22

Uwzględniając rolę relacji interpersonalnych, rozwój kompetencji społecznych, budowanie przyjaznego klimatu i podmiotowości społeczności szkolnej w rozwiązywaniu konfliktów i sporów, wprowadza się mediacje do szkoły w

 

§ 23

Wprowadzenie mediacji szkolnej do szkoły poprzedza zorganizowanie spotkań informacyjnych w zakresie mediacji dla pracowników pedagogicznych szkołyj, rodziców i uczniów.

 

§ 24

Na wprowadzenie mediacji jako istotnej metody rozwiązywania konfliktów w środowisku szkolnym uzyskuje się zgodę: Rady Pedagogicznej, Rady Rodziców i Samorządu Uczniowskiego.

 

§ 25

Wprowadzenie mediacji szkolnej jest  wpisane do statutu szkoły

 

§ 26

O uruchomieniu programu mediacji i zasadach jego funkcjonowania w szkole jest poinformowana społeczność szkolna.

 

§ 27

Szkoła korzystając z mediacji jako alternatywnej metody rozwiązywania konfliktów, może   tworzyć sieć współpracy na poziomie miasta, gminy, powiatu lub województwa.

 

§ 28

Szkoła może korzystać z pomocy mediatora szkolnego z innej placówki.

 

§ 29

Przy wprowadzaniu mediacji szkolnej, szkoła może korzystać z pomocy organizacji pozarządowych, administracji rządowej, samorządu terytorialnego, samorządów zawodów prawniczych, sądów lub innych podmiotów wspierających, zawierając w tym zakresie porozumienia.

 

§ 30

Mediatorem szkolnym jest pracownik szkoły, który ukończył minimum 40-godzinne szkolenie w zakresie mediacji, potwierdzone zaświadczeniem. Szkolenie obejmuje następujące treści:

• podstawy wiedzy psychologicznej o mechanizmach powstawania, eskalacji i rozwiązywania konfliktów,
• procedury rozwiązywania konfliktów (negocjacje, mediacje, arbitraż, sąd),
• wiedzę o prawnych i organizacyjnych aspektach funkcjonowania mediacji,
• trening umiejętności praktycznych mediacji.[4]

Mediatorem szkolnym może być także inna osoba godna zaufania, posiadająca przygotowanie do prowadzenia mediacji.

 

§ 31

Dokumentację z przebiegu mediacji szkolnej przechowuje się w sposób zapewniający poufność mediacji i ochronę danych osobowych uczestników mediacji.

 

 

Rozdział IV

Standardy prowadzEnia mediacji szkolnej w szkole.

 

§ 32

Mediacja w szkole przynosi korzyści, zarówno doraźne (rozwiązanie konkretnego konfliktu), jak i długofalowe (kształtowanie odpowiedzialności za własne postępowanie, wskazanie alternatywy dla tradycyjnie stosowanych w środowisku szkoły rozstrzygnięć z pozycji autorytetu – arbitra lub siły – konfrontacji).

W celu zagwarantowania wysokiej jakości sposobu prowadzenia mediacji szkolnej, wprowadza się następujące standardy:

 

§ 33

Miejscem prowadzenia mediacji jest wydzielone neutralne pomieszczenie na terenie szkoły, gwarantujące zachowanie poufności mediacji, spokój i poczucie bezpieczeństwa jej uczestnikom.

 

§ 34

Mediacje szkolne prowadzi mediator szkolny.

 

§ 35

Mediator szkolny pomaga w rozwiązywaniu konfliktów związanych z relacjami międzyludzkimi i działalnością statutową szkoły.

W mediacji szkolnej stronami konfliktu mogą być pracownicy szkoły, rodzice lub uczniowie.

 

§ 36

Mediacja szkolna obejmuje następujące etapy:

• wybór mediatora szkolnego (strony mogą wskazać mediatora także z innej placówki),
• zakwalifikowanie sprawy do mediacji oraz ustalenie ze stronami konfliktu terminów spotkań,
• wstępne spotkania mediatora z każdą ze stron,
• wspólna sesja stron i mediatora (sesja może obejmować kilka spotkań),
• zakończenie mediacji (zawarcie porozumienia, opracowanie treści ugody i jej podpisanie, sporządzenie sprawozdania z przebiegu mediacji,
• w przypadku braku porozumienia informację o tym należy zamieścić w sprawozdaniu),
• wprowadzenie w życie warunków ugody.

Strony konfliktu lub mediator szkolny mogą zrezygnować z przeprowadzenia wstępnych spotkań.

 

§ 37

W mediacji szkolnej obowiązują następujące zasady:

• dobrowolność - strony z własnej woli przychodzą na mediacje, w każdej chwili mogą od niej odstąpić,
• bezstronność - mediator nie opowiada się po żadnej ze stron,
• neutralność - mediator wspiera strony w znalezieniu rozwiązania konfliktu, nie narzuca rozwiązań,
• poufność – mediator jest zobowiązany do zachowania w tajemnicy wszelkich informacji uzyskanych w toku mediacji,[5]
• akceptowalność - strony akceptują zasady mediacji i osobę mediatora, mają prawo zmienić mediatora na każdym etapie mediacji.

Mediator szkolny w uzasadnionych przypadkach może także zrezygnować z prowadzenia mediacji.

 

§ 38

Dokumentację z przebiegu mediacji przechowuje mediator szkolny w sposób zapewniający poufność mediacji i ochronę danych osobowych stron konfliktu.

 

§ 39

Zawarcie porozumienia przez strony konfliktu i realizacja warunków ugody powinny zakończyć spór, przyczyniając się do odbudowania zakłóconych relacji w środowisku szkolnym.[6]

 

Rozdział V 

Kodeks Etyczny Mediatora Rówieśniczego

 

 

 

§ 40

Celem Kodeksu jest promowanie postaw etycznych mediatora, opartych na szacunku do drugiego człowieka, uwzględniających podmiotowość stron konfliktu, budowanie zaufania do osoby mediatora i mediacji jako metody rozwiązywania konfliktów rówieśniczych. Przestrzeganie zasad Kodeksu umożliwia zachowanie wysokich standardów prowadzenia mediacji rówieśniczej.

 

§ 41

Mediator rówieśniczy posiada przygotowanie do prowadzenia mediacji rówieśniczej, dba o rozwój swoich umiejętności i poszerzanie wiedzy z zakresu mediacji.

 

§ 42

Mediator rówieśniczy tak postępuje, aby uczniowie – strony konfliktu znały i rozumiały czym jest mediacja, jak przebiega i na czym polega rola mediatora.

 

§ 43

Mediator rówieśniczy pomaga stronom w poszukiwaniu rozwiązania konfliktu, nie wskazując własnych pomysłów.

 

§ 44

Mediator rówieśniczy dba o przestrzeganie zasad mediacji - przed rozpoczęciem, w trakcie, jak i po jej zakończeniu.

 

§ 45

Mediator rówieśniczy nie podejmuje się prowadzenia mediacji, gdy nie ma przekonania co do swoich umiejętności pomocy w rozwiązaniu konfliktu lub gdy nie jest w stanie zachować bezstronności. Z tych samych powodów może też w trakcie mediacji odstąpić od jej prowadzenia.

 

§ 46

Mediator rówieśniczy szanuje decyzje stron w poszukiwaniu rozwiązania ich konfliktu w myśl zasady, że dobro stron jest najważniejszą wartością.

 

 

Rozdział VI

Kodeks Etyczny Mediatora Szkolnego

 

§ 47

Dla mediatora szkolnego rekomenduje się odpowiednie stosowanie Kodeksu Etycznego Mediatorów Polskich.[7]

 

Kodeks Etyczny Mediatorów Polskich

(uchwalony przez Społeczną Radę ds. Alternatywnych Metod Rozwiązywania

Konfliktów i Sporów przy Ministrze Sprawiedliwości, maj 2008 r.)

 

Celem przyświecającym Kodeksowi jest promowanie najwyższych standardów etycznych wśród polskich mediatorów, budowanie wiarygodności zawodu mediatora wśród stron mediacji i szerokiej opinii publicznej, a także służenie pomocą mediatorom w rozstrzyganiu dylematów praktyki zawodowej. Ponieważ mediatorom powierzane są ważne, trudne a czasem bardzo bolesne sprawy, spoczywa na nich duża odpowiedzialność, aby nie zawieść zaufania stron. Jako, że ze swej natury mediacja jest procesem płynnym i elastycznym, regulacje Kodeksu nie zmierzają do ograniczenia wolności i kreatywności mediatorów. Kodeks wyznacza standardy ogólne, uznając specyfikę niektórych rodzajów mediacji. Rada zachęca organizacje zrzeszające mediatorów poszczególnych specjalności do refleksji nad praktyką uprawiania mediacji przez swych członków i – jeśli zajdzie taka potrzeba – tworzyły regulacje uwzględniające specyfikę danego typu mediacji. Kodeks Etyczny Mediatorów Polskich jest ściśle powiązany ze Standardami Prowadzenia Mediacji i Postępowania Mediatora ogłoszonymi przez Radę w czerwcu 2006 roku. Jest naturalnym rozwinięciem i uzupełnieniem Standardów o wymiar etyczny pracy mediatora. Źródłem mocy Kodeksu są wartości etyczne leżące u podstaw tego zawodu. Mediatorzy pomagają stronom rozwiązać konflikt, nie stosując żadnej formy przymusu ani manipulacji. W swej pracy kierują się uczciwością, prawością, bezstronnością i dbałością o rzetelny, zgodny z regułami sztuki przebieg mediacji. Kodeks nie zastępuje prawa. Mediatorzy powinni znać i ściśle stosować się do przepisów prawnych, zwłaszcza tych, które odnoszą się do mediacji. Rada gorąco zachęca mediatorów prowadzących praktykę indywidualną, firmy świadczące usługi mediacyjne i organizacje grupujące mediatorów, aby dobrowolnie przyjmowały i stosowały lub zachęcały swych członków do stosowania Kodeksu. Rada będzie szeroko informować opinię publiczną o wszystkich, którzy zdecydowali się stosować Kodeks w swojej działalności mediacyjnej.

 

 

§ 48

Zasady, którymi kieruje się mediator szkolny:

• prowadzi postępowanie mediacyjne w oparciu o zasadę samodzielności i autonomii stron konfliktu,
• kieruje się przede wszystkim dobrem i interesami stron,
• dba o zapewnienie dobrowolności udziału stron w postępowaniu mediacyjnym,
• postępuje tak, aby wszystkie strony sporu znały i rozumiały istotę procesu mediacji, rolę mediatora i warunki ewentualnego porozumienia,
• nie podejmuje się pomocy w rozwiązaniu konfliktu, gdy nie ma pełnego przekonania o swoich kompetencjach, które pozwolą mu prowadzić postępowanie rzetelnie,
• nie prowadzi postępowania mediacyjnego, jeśli nie jest w stanie zachować bezstronności lub usunąć wątpliwości co do swojej bezstronności,
• zachowuje poufność postępowania mediacyjnego, zarówno przed jego rozpoczęciem, w trakcie, jak i po jego zakończeniu,
• unika konfliktu interesów ze stronami i bezzwłocznie rozwiewa wszelkie wątpliwości co do tej kwestii,
• nie przyjmuje żadnych korzyści od stron,
• pogłębia swoje kompetencje zawodowe w celu jak najlepszego służenia uczestnikom mediacji.